zondag 11 juni 2017

Dag 22

Dag 22. Vendôme - Chartres ( kaart )
Afgelegde afstand: 104 km
Totaal afgelegd: 1697 km


Op het gevaar af dat het aantal pageviews nu weer héél rap bergafwaarts gaat: het ging vandaag eigenlijk weer best voorspoedig! Weinig valleitjes en nu ook eens een keer niet ge-google-mapped! (of "ge-google-nepped", zoals mijn schoonmoeder heel gevat opmerkte, en in het kader van "fake-news" ook nog eens behoorlijk actueel).

We begonnen de dag rustig en peddelden in het heerlijke ochtendfris, lekker vlak, kilometers achter elkaar weg.  Het leven was mooi, de billetjes hielden zich redelijk gedeisd en met een vrolijk "bonjour!" begroetten wij met enige regelmaat de weinige, veelal verbaasde,  franse bewoners die zich op dit on-christelijke tijdstip al buiten hun eenvoudige stulpje waagden op deze zondagochtend.

We merken nu écht wel, dat onze conditie zienderogen toeneemt:, onze bovenbenen zijn harrrrd als staal en we pompen nu eigenlijk redelijk makkelijk een 100+ kilometers weg. Training in on the job begint zijn vruchten af te werpen!

Klik op een foto voor een vergroting

Valt er dan he-le-maal niks te klagen? Túúrlijk wel! Buiten dat het vandaag weer verzengend heet was (35˚) wil ik het nu graag eens hebben over de abominabele staat van het wegdek in Frankrijk. Wij fietsen nu ondertussen al een poosje door dit land, en wat ons opvalt is, dat er blijkbaar heel veel wegreparaties zijn uitgevoerd in het verleden....die helemaal geen verbetering zijn! Had het lekker gelaten zoals het was, zeggen wij! Misschien zal je er in de auto niet veel van merken, maar op de fiets ben je voortdurend bevreesd, dat je voor- of achteras het gaat begeven nadat het weer een schop van het Franse asfalt heeft gekregen . Elke 10 meter wegdek heeft reparaties, sleuven, gaten of putten, bulten, kuilen, hobbels, uitstulpingen of scheuren. En als dat er dan eens een héél zeldzaam keertje niet zo is, dan zijn het wel die verdomde verkeersdrempels! Want daar zijn ze ook gek op, die fransozen. Neem dat allemaal bij elkaar, en denk dan vervolgens nog eens even terug aan mijn verhaal van gisteren over de fragiele staat van onze intieme delen... Juist.

Verder nog wat gebeurt? 
Omdat wij de St. Jacobsroute tegengesteld afleggen, komen we natuurlijk regelmatig fietsers tegen die op weg zijn naar Santiago de Compostella. Regelmatig stop je dan even, kort gesprekje en ieder gaat weer zijns weegs. We merken wel, dat best veel van die fietsers alleen zijn, en op pad om zich een tijdje te bezinnen, te hervinden of tot zichzelf te komen. Vaak na een ingrijpende gebeurtenis in hun leven. Vandaag kwamen we zelfs een vrouw van 75 (!) tegen; man in januari overleden, en nu met landkaart (!), tentje en kookgerei op pad. Deed zo'n 50 kilometer per dag. Al een paar weken. Ging af en toe in een bos haar tentje opzetten. Ze hoopte dat de rest van de route wat minder heuvelachtig zou worden, want ze vond het nu al best wel zwaar. We hebben even niks gezegd, maar haar maar wel even wat wat extra power-gelletjes toegestopt. Lastig.

Morgen hebben we zowaar eens een rustdag. We hebben nu sinds Bordeaux in 6 dagen een kleine 600km gefietst, en we zijn zowel lichamelijk als psychisch wel even toe aan een kleine tussenstop. Dan kunnen we ons weer volledig voorbereiden op de laatste volledige week fietsen!

A demain!

A ROOM WITH A VIEW

Elke dag een foto van ons hotel, onze kamer en het uitzicht.
Vandaag vanuit kamer 200b in Best Western Hotel Grand Monarque in Chartres!

Klik op een foto voor een vergroting

3 opmerkingen:

  1. Zie geen reactie dus zoals je aangaf alleen mateloos afzien, pech en tegenspoed willen we zien, toppunten van zadelmasochisme lezen vanuit je luie strandstoel of vanaf de bank. Onze vooruitzichten zijn goed er komen wat depressies jullie richting 😜👍.
    Nogmaals voor alle volgers wij op de Doorntjes houden wel van een feestje dus ik organiseer graag mee voor de inhuldiging. Ik geef even mijn tel nr voor de feestcie 😜 0629515917 Gerard Woudenberg

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Bedankt voor de aanmoedigingen Gerard! Je bent al aardig in de feeststemming, merk ik! ;-)
    Zien er nu al naar uit om volgende week de Doorntjes binnen te rijden en jouw vrolijke gezicht weer te aanschouwen! Duurt nog wel een kleine 800km trouwens... !

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Haha je kan nu niet meer terug, die 800 km moeten jullie nog volhouden en ik weet dat gaat jullie lukken come hell ie high water ��.
    Gerard

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.