Afgelegde afstand: 85 km
Totaal afgelegd: 85 km
Appeltje eitje, lieve lezertjes! Appeltje eitje! Naar deze 1e fietsdag toelevend waren alle doemscenario's overgebleven uit onze voorgaande poging wel weer zo'n beetje aan ons geestesoog voorbij getrokken; de hongerklop, de lekke banden, het op je bek gaan tijdens een selfie, de veel te harde tegenwind, het afbreken van een essentieel onderdeel van de fiets. Enzovoorts, enzovoorts. Maar niets van dat alles! Het ging vandaag op rrrrolletjes!
Onder het motto "8 uur ontbijten, 9 uur pleite", stonden wij exact om 12 minuten over 9 klaar voor de start van onze ultieme poging om naar Nederland terug te fietsen (foto hierboven). Onder een licht besluierde hemel, een aangename 22 graden op de thermometer en met een snufje wind vanuit het oosten peddelden wij al snel de vallei van Javéa uit, rondden we de zo kenmerkende berg de Montgó en stevenden wij in een vrijwel rechte lijn langs Denia, Oliva en Gandia richting eindpunt Cullera.
Niet het mooiste gedeelte van Spanje, eerlijk gezegd. De onafzienbare rijen flats met vakantieappartementen, de één nog lelijker dan de ander, worden afgewisseld met dan weer kleine rommelige akkertjes en sinaasappel-plantages, dan weer troosteloze campings, restaurantjes en pretparkjes. Nee, hier wil je liever niet dood gevonden worden.
|
|
||||
|
|
Klik op een foto voor een vergroting
Ook ons eindpunt van vandaag is zo'n beetje de Bijlmer van dit gedeelte van de Spaanse kust. Veel hoogbouw, dus. Je begrijpt niet waarom mensen hier gaan zitten, terwijl er zo ontzettend veel leuke ander kustplaatsjes in Spanje zijn. Afijn.
Verder is er dus vrijwel niks gebeurd. Na de voorspoedige rit natuurlijk wel weer gelijk de traditie opgepakt van Bier & Pinda's, wat bij onze vorige fietstochten een buitengewoon adquaat middel is gebleken om alle ellende van de dag weg te spoelen.
Fysiek gaat ook nog alles redelijk: de beentjes zijn wel wat strammig, we lopen nu zo'n beetje zoals bij onze inmiddels ver gevorderde leeftijd past; krom en wijdbeens, met één hand de onderrug ondersteunend, en daarbij een licht gekreun vanuit de krochten van onze lichamen voortbrengend. Onze huidige fysieke gesteldheid zo een beetje duidelijk? Mooi, dan zou ik zeggen: hasta mañana, amigos! Hopen dat het dan weer net zo voorspoedig verloopt!
A ROOM WITH A VIEW
Elke dag een foto van ons hotel, onze kamer en het uitzicht.
Vandaag vanuit kamer 502 in Hotel Cullera Holiday
Klik op een foto voor een vergroting
Goed om te horen dat de start zo voorspoedig is afgetrapt! Geeft vertrouwen voor de rest van het traject. Leuk om jullie verhaal weer te kunnen lezen trouwens 🙏
BeantwoordenVerwijderenIk kom al na 80 kilometer autorijden zacht kreunend met een hand in de onderrug van achter het stuur vandaan,,, Alleen dat wijdbeens is mij vreemd, Super M&M dat jullie dit jezelf aan durft te doen! ��
BeantwoordenVerwijderen